Οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση

Οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση 

Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση είναι μια ασυνήθης φλεγμονώδης πάθηση που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη ουλώδους συνδετικού ιστού στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο. Ο ιστός αυτός συχνά περικλείει τους ουρητήρες, προκαλώντας στάση των ούρων και νεφρική ανεπάρκεια. Μπορεί να είναι ιδιοπαθής (νόσος Ormond) ή να αναπτυχθεί δευτεροπαθώς μετά από ακτινοβολία, εξαγγείωση ούρων, νεοπλάσματα ή χειρουργικές επεμβάσεις. Τέλος, μπορεί να εμφανιστεί στα πλαίσια μιας συστηματικής νόσου ή να συνυπάρχει με άλλες φλεγμονώδεις νόσους (πχ νόσος Chrohn).

Η θεραπεία μπορεί να είναι φαρμακευτική (σε αρχικά στάδια) ή χειρουργική. Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση συνήθως προσβάλλει και τους 2 ουρητήρες και η χειρουργική αποκατάσταση έγκειται στην απελευθέρωση των ουρητήρων από τον ινώδη ιστό (ουρητηρόλυση) και την περιτύλιξη τους με επίπλουν.

Η ρομποτική αποκατάσταση της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης, μαζί με όλα τα άλλα πλεονεκτήματα της ρομποτικής χειρουργικής, προσφέρει επιπλέον και το πλεονέκτημα της επέμβασης και στους δυο ουρητήρες διαμέσου πολύ μικρών τομών, εν αντιθέσει με τη μεγάλη τομή που απαιτείται κατά την ανοικτή χειρουργική.