Συχνές Ερωτήσεις
Η κυτταρολογική εξέταση ούρων είναι μια απλή εξέταση ούρων. Έτσι, αφού πλυθεί ο ασθενής με άφθονο νερό, στη συνέχεια θα ουρήσει μέσα σε ένα δοχείο συλλογής ούρων. Τα ούρα που συλλέγονται πρέπει να είναι τα ούρα της 2ης πρωινής ούρησης και ο όγκος τους περίπου στα 25ml. Πολλές φορές θα σας ζητηθεί από τον ιατρό σας να δώσετε 3 δείγματα σε διαφορετικές ημέρες προς εξέταση, δηλαδή ένα δείγμα ανά ημέρα.
Η εισαγωγή των κρουστικών κυμάτων έχει αλλάξει τον τρόπο προσέγγισης στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Μέχρι τώρα αντιμετωπίζονταν τα συμπτώματα (π.χ με χάπια, ενδοπεϊκές ενέσεις). Τα κρουστικά κύματα όμως αντιμετωπίζουν το αίτιο, δημιουργώντας νέα αγγεία, αυξημένη αιμάτωση στο πέος αποκαθιστώντας σε ένα μεγάλο ποσοστό τη στυτική λειτουργία. Η χρήση των κρουστικών κυμάτων για την αντιμετώπιση των διαταραχών της στύσης προτείνεται ήδη ως επιλογή από τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρίας.
Περισσότερα εδώ.
Η συνηθέστερη αιτία εμφάνισης καρκίνου του πέους φαίνεται ότι είναι ο ιός HPV, και συνηθέστερα ορότυπος 16. 2η συχνότερη αιτία εμφάνισης καρκίνου του πέους είναι η φίμωση και οι χρόνιες φλεγμονές. Για αυτούς τους λόγους, αν κάποιος θέλει να προφυλαχθεί από καρκίνο του πέους καλό θα ήταν να υποβληθεί σε περιτομή σε περίπτωση φίμωσης ή να εμβολιαστεί με το πολυδύναμο εμβόλιο για τον HPV. Βέβαια το εμβόλιο για τον HPV ακόμα δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία για τους άντρες, αλλά η τάση είναι σε νέους έφηβους να συστήνεται η χρήση τους. Στις δε ΗΠΑ η χρήση του εμβολίου για τον HPV θεωρείται υποχρεωτική.
Σε νέο ασθενή που είχε φυσιολογικές στύσεις στο παρελθόν και δεν έχει υποστεί σημαντικό τραυματισμό στο πέος που να δικαιολογεί τη φλεβική διαφυγή, τότε πρέπει να σκεφτούμε ότι το Triplex πέους είναι μάλλον λάθος.
Οι ασθενείς με φλεβική διαφυγή συνήθως έχουν στυτική δυσλειτουργία από πολύ νέα ηλικία ή την εμφανίζουν μετά από τραυματισμό ή εκφύλιση (ηλικιωμένοι, διαβήτης, Peyronie) του περιβλήματος του πέους. Τέλος, φλεβική διαφυγή μπορεί να εμφανιστεί και μετά από μεγάλη εναπόθεση κολλαγόνου στους αιματικούς κόλπους (καρδιαγγειακοί παράγοντες, ηλικία, κάπνισμα, ακτινοβολία), με αποτέλεσμα την ίνωση των σηραγγωδών σωμάτων.
Γενικά τα φάρμακα για την αντιμετώπιση των διαταραχών της στύσης είναι ασφαλή και δοκιμασμένα στο χρόνο. Όμως καλό θα ήταν να αποφεύγεται να πάρετε αυτά τα φάρμακα αν:
-παίρνετε νιτρώδη και διεγέρτες αντλιών Κ+ (πχ νικορανδίλη)
-έχετε ασταθή στηθάγχη
-είχατε πρόσφατο έμφραγμα μυοκαρδίου (3 μήνες) ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (6 μήνες)
-αν έχετε καρδιακή ανεπάρκεια (NYHA ≥3)
-αν έχετε χαμηλή πίεση
-αν έχετε ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια
-αν παρουσιάσατε οπτικές διαταραχές σε προηγούμενη χορήγηση
-αν παίρνετε φάρμακα για την υπέρταση
Στις ανωτέρω περιπτώσεις ο ιατρός σας θα σας χορηγήσει τη κατάλληλη αγωγή.
Σε γενικές γραμμές είναι ελάχιστες οι οργανικές παθήσεις (πχ υπερθυρεοειδισμός) που φαίνεται να προκαλούν πρόωρη εκσπερμάτιση. Ο ιατρός σας λαμβάνοντας ένα καλό ιστορικό και πραγματοποιώντας κάποιες εξετάσεις αίματος και κάποιες καλλιέργειες σωματικών υγρών θα σας κατευθύνει προς τη σωστή αντιμετώπιση της νόσου.
Είναι πολύ σημαντικό σε έναν ασθενή με στυτική δυσλειτουργία να εντοπίσουμε την αιτία. Και αυτό γιατί αν κάποιος ασθενής παρουσιάζει αγγειακής αιτιολογίας στυτική δυσλειτουργία, τότε θα πρέπει να ελέγξουμε γενικότερα τα αγγεία του οργανισμού. Γνωρίζουμε επιβεβαιωμένα από μελέτες, πως όταν ένας ασθενής εμφανίσει αγγειακής αιτιολογίας στυτική δυσλειτουργία, μετά από 3-5 χρόνια κινδυνεύει να εμφανίσει πρόβλημα και στα στεφανιαία αγγεία, δηλαδή τα αγγεία της καρδιάς.
Λάθος. Φαίνεται ότι όταν υπάρχει μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου με τη τροφή, τα οξαλοξικά στα ούρα αυξάνουν με αποτέλεσμα την υπεροξαλουρία και την εμφάνιση λίθων οξαλικού ασβεστίου. Για αυτό το λόγο, οι ασθενείς με λιθίαση ασβεστίου, δεν τίθενται πλέον σε μείωση της πρόσληψης ασβεστίου.
Εξαίρεση, ίσως, να αποτελούν οι ασθενείς οι οποίοι παρουσιάζουν αυξημένη αποβολή ασβεστίου στα ούρα λόγω αυξημένης εντερικής απορρόφησης ασβεστίου. Αυτοί οι ασθενείς, τίθενται σε ήπιο περιορισμό πρόσληψης ασβεστίου με την τροφή.
Λάθος. Φαίνεται ότι όταν υπάρχει μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου με τη τροφή, τα οξαλοξικά στα ούρα αυξάνουν με αποτέλεσμα την υπεροξαλουρία και την εμφάνιση λίθων οξαλικού ασβεστίου. Για αυτό το λόγο, οι ασθενείς με λιθίαση ασβεστίου, δεν τίθενται πλέον σε μείωση της πρόσληψης ασβεστίου.
Εξαίρεση, ίσως, να αποτελούν οι ασθενείς οι οποίοι παρουσιάζουν αυξημένη αποβολή ασβεστίου στα ούρα λόγω αυξημένης εντερικής απορρόφησης ασβεστίου. Αυτοί οι ασθενείς, τίθενται σε ήπιο περιορισμό πρόσληψης ασβεστίου με την τροφή.
Επιβάλλεται να επισκεφτείτε άμεσα τον ουρολόγο όταν:
- υπάρχουν μεγάλοι λίθοι (>8mm)
- ο πόνος παραμένει
- υπάρχει μονό ένας νεφρός ή υπάρχει απόφραξη και στους δυο νεφρούς
- υπάρχει ουρολοίμωξη ή πυρετός συνοδευόμενος με ρίγη
- υπάρχει μεγάλου βαθμού διάταση του νεφρού
- υπάρχει κύηση
Απαιτούνται 2 συνεχόμενα δείγματα ούρων 24ωρού. Τα ούρα κατά τη συλλογή πρέπει να διατηρούνται σε <8οC (ψύξη) ή τα δοχεία συλλογής να έχουν εμποτιστεί με διάλυμα 5% thymol σε ισοπροπανόλη. Η διαδικασία συλλογής ούρων στο δοχείο ξεκινάει αφού πραγματοποιήσουμε την 1η ούρηση της ημέρας στη λεκάνη. Στη συνέχεια και για 2 ημέρες (48 ώρες) ουρούμε στο δοχείο συνεχόμενα. Την τελευταία ημέρα, όταν ξυπνήσουμε πραγματοποιούμε την ούρηση στο δοχείο, όχι στη λεκάνη.
Συχνά, απαιτείται και 3ο δείγμα ούρων νηστείας, μια εβδομάδα μετά την τοποθέτηση του ασθενούς σε δίαιτα με μειωμένη πρόσληψη Ca (<400mg/d), νατρίου (<100meq/d) και οξαλικών (<50mg/d).
Πολύ σημαντικό είναι πριν τη συλλογή ούρων, ο ασθενής να είναι ελεύθερος λίθου και οποιασδήποτε φαρμακευτικής θεραπείας, που επηρεάζει τη συγκέντρωση των προς μελέτη ουσιών στα ούρα, πχ συμπληρώματα ασβεστίου, Vit.C, Vit.D, ακεταζολαμίδη, αντιόξινα για στομάχι, αλλοπουρινόλη κ.α.
Σε όλους τους ασθενείς με λιθίαση του ουροποιητικού συστήματος πρέπει να δοθούν γενικές οδηγίες πρόληψης μειώσουμε τη πιθανότητα εμφάνισης πέτρας. Αυτές είναι:
ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ
Άσκηση
Μείωση Σωματικού Βάρους
Έλεγχο της αρτηριακής υπέρταση.
ΥΓΡΑ
αύξηση των προσλαμβανόμενων υγρών (2.5-3 lit /24h), ώστε να επιτευχθεί διούρηση >2 lit/24h.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ
ισορροπημένη δίαιτα με σταθερή ποσότητα βιταμινών
περιορισμός βιταμίνης C γιατί περιέχει οξαλικά (πρέπει να αποφεύγεται σε λίθους οξαλικού Ca)
περιορισμός σοκολάτας, κακάο, Coca–Cola, φράουλες, σπανάκι, σόγια, καρύδια γιατί περιέχουν οξαλικά (να αποφεύγεται σε λίθους οξαλικού Ca)
δίαιτα πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και φυτικές ίνες
δίαιτα πτωχή σε ζωικές πρωτεΐνες (0.8-1gr/kg/d)
μειωμένη πρόσληψη αλατιού (4-5gr/d)
φυσιολογική πρόσληψη ασβεστίου (1-1.2gr/d). Εξαίρεση αποτελεί η εντερική υπεροξαλουρία, στην οποία συστήνονται συμπληρώματα διατροφής με Ca++ τα οποία δεσμεύουν τα οξαλικά στο έντερο.
Μείωση των ουρικών στη διατροφή (<500mg/d), ειδικά σε λίθους ουρικού οξέως.
Θα πρέπει να υποβληθεί σε ορμονολογικό έλεγχο για πιθανό υπογοναδισμό.
Μπορεί να οφείλεται σε απόφραξη των σωλήνων που μεταφέρουν το σπέρμα (αποφρακτική αζωοσπερμία), είτε σε φλεγμονή των σπερματοδόχων κύστεων (τα υγρά της αποτελούν το 60% του σπέρματος), είτε σε μια κατάσταση που καλείται παλίνδρομη εκσπερμάτιση, κατά την οποία το σπέρμα παράγεται κανονικά απλά δεν εκκρίνεται προς τα έξω, αλλά παλινδρομεί προς την ουροδόχο κύστη.
Θα πρέπει να υποβληθεί σε ορμονολογικό έλεγχο για πιθανό υπογοναδισμό.
Φάρμακα ή ουσίες που μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγή σπέρματος είναι η σπιρονολακτόνη, η κορτιζόνη, τα ανδρογόνα (αναβολικά, τεστοστερόνη, ορμόνες που χρησιμοποιούνται στο γυμναστήριο), η κετοκοναζόλη, η σιμετιδίνη, η κολχικίνη, η αλλοπουρινόλη, οι τετρακυκλίνες, η ερυθρομυκίνη, η νιτροφουρατοϊνη, πιθανόν οι κινολόνες, τα χημειοθεραπευτικά πχ. κυκλοφωσφαμίδη, χλωραμβουκίλη, το κάπνισμα, το αλκοόλ και η μαριχουάνα.
Είναι πιθανό να πάσχετε από μία νόσο που καλείται Peyronie. Η νόσος Peyronie είναι μια αγνώστου αιτιολογίας πάθηση κατά την οποία σχηματίζεται μια ινώδης πλάκα στα περιβλήματα του πέους, προκαλώντας την κάμψη ή/και στροφή του πέους κατά τη στύση.
Την περιγράφουμε εδώ.
Στην ακράτεια ούρων προσπάθειας, ακράτεια δηλαδή που εμφανίζεται μετά από βήχα ή άρση βάρους, συστήνονται ασκήσεις των μυών του πυελικού εδάφους, που καλούνται ασκήσεις Kegel. Οι ασκήσεις Kegel πρέπει να γίνονται για διάστημα 3 μηνών. Έτσι, συστήνονται 10-12 συσπάσεις των μυών του πυελικού εδάφους, 3-5 φορές κάθε ημέρα. Κάθε σύσπαση πρέπει να διαρκεί 6-8 δευτερόλεπτα.
Συμπληρωματικές τεχνικές που αυξάνουν την αποτελεσματικότητα των ασκήσεων των μυών του πυελικού εδάφους είναι η βιοανάδραση, κατά την οποία χρησιμοποιούνται ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα για να εκπαιδεύσουν τους ασθενείς να συσπούν πιο αποτελεσματικά τους μυς.
Σε κάποιες περιπτώσεις συμπτωμάτων από το ουροποιητικό σύστημα, μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε έναν πιο ειδικό έλεγχο που καλείται ουροδυναμική μελέτη. Σε αυτήν, στο εξωτερικό ιατρείο, γίνεται εισαγωγή με τοπική αναισθησία ενός πολύ μικρού καθετήρα στην ουρήθρα και ενός πάλι μικρού καθετήρα στο πρωκτό. Οι 2 καθετήρες αυτοί συνδέονται με ένα μηχάνημα και στη συνέχεια ακολουθεί πλήρωση της ουροδόχου κύστης με φυσιολογικό ορό. Κατά την πλήρωση της κύστης, μετράμε διάφορες παραμέτρους της ουροδόχου κύστης. Όταν η ουροδόχος κύστη γεμίσει πλήρως, ζητείται από τον ασθενή να ουρήσει σε ένα δοχείο. Προσπαθούμε δηλαδή να αναπαριστήσουμε στο ιατρείο μια φυσιολογική διαδικασία ούρησης, που περιλαμβάνει το γέμισμα της κύστης (φάση πλήρωσης) και την ούρηση (φάση ροής). Η διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη και δεν απαιτεί εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Η επέμβαση γίνεται αποκλειστικά από το χειρουργό. Μάλιστα απαιτείται επιδεξιότητα του χειρουργού στη συγκεκριμένη τεχνική. Οι κινήσεις των βραχιόνων ελέγχονται πλήρως και αποκλειστικά από τον ίδιο. Δεν υπάρχει αυτόματος πιλότος και το ρομπότ δεν μπορεί να έχει ουδεμία αυτενέργεια.
Τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η ρομποτική ριζική προστατεκτομή αφορούν τόσο τον ασθενή, όσο και το γιατρό.
Σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ασθενή είναι ότι η επέμβαση γίνεται σχεδόν αναίμακτα, μειώνοντας την ανάγκη για μετάγγιση με αίμα, υπάρχει μεγάλη ελάττωση του μετεγχειρητικού πόνου, ταχύτερη ανάρρωση και επάνοδος στην εργασία, μικρότερη διάρκεια νοσηλείας, άριστο κοσμητικό αποτέλεσμα και λιγότερες επιπλοκές που σχετίζονται με το τραύμα, όπως μετεγχειρητική κήλη, διαπύηση ή/και διάσπαση του τραύματος.
Σημαντικά πλεονεκτήματα για το χειρουργό είναι η ελάχιστα παρέμβαση στο σώμα του ασθενούς, η ελαχιστοποίηση της φυσικής του κόπωσης, η τρισδιάστατη έγχρωμη μεγεθυμένη εικόνα του οπτικού πεδίου και η αίσθηση ότι τα μάτια και τα χέρια του χειρουργού βρίσκονται μέσα στο οπτικό πεδίο, η εξάλειψη του φυσικού τρόμου των χεριών μέσω ειδικού ηλεκτρονικού φίλτρου και η δυνατότητα τοποθέτησης ραμμάτων με μεγάλη ευκολία και απόλυτη ακρίβεια στο εσωτερικό του σώματος. Τέλος, η απόλυτη ευελιξία των εργαλείων και η ακρίβεια των κινήσεων σε επίπεδο χιλιοστού προσφέρει τη δυνατότητα στο χειρουργό να βελτιώσει τα αποτελέσματα του συγκριτικά με την ανοικτή χειρουργική. Όλα αυτά συντελούν στο να επιτυγχάνουμε πολύ καλή παρασκευή των αγγειονευρωδών δεματίων που είναι υπεύθυνα για τη στύση, καθώς επίσης και πολύ σταθερή κυστεο-ουρηθρική αναστόμωση, αυξάνοντας τα ποσοστά της εγκράτειας ούρων και μειώνοντας κατά πολύ τις πιθανότητες για μετεγχειρητική ακράτεια ούρων, επιπλοκές που είναι πολύ σημαντικές για την ποιότητα ζωής του ασθενούς μετά από ριζική προστατεκτομή.
Οι κυριότερες μακροπρόθεσμες επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν μετά από τη ριζική προστατεκτομή για καρκίνο του προστάτη είναι η στυτική δυσλειτουργία και η ακράτεια των ούρων. Και οι δυο επιπλοκές είναι λειτουργικές επιπλοκές και δεν σχετίζονται με το ογκολογικό αποτέλεσμα της επέμβασης, όμως είναι σημαντικές για την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η καλύτερη παρασκευή κι διατήρηση των δεματίων που είναι υπεύθυνα για τη στύση και η πραγματοποίηση μιας σταθερής αναστόμωσης, σε συνδυασμό με καινούριες τεχνικές που εφαρμόζονται διεγχειρητικά βελτιώνουν σημαντικά προς το καλύτερο τα λειτουργικά αποτελέσματα της επέμβασης.
Το βασικότερο όλων είναι να γνωρίζετε την αιτία δημιουργίας του λίθου και τη σύσταση του. Ο ουρολόγος σας θα σας δώσει ειδικές συμβουλές για το πως θα εμποδίσετε την επαναδημιουργία του λίθου και πιθανόν ειδική φαρμακευτική αγωγή. Γενικά μέτρα όμως, που πρέπει να λαμβάνει κάθε ασθενής ανεξαρτήτως σύστασης λίθου, είναι η άσκηση, η μείωση του σωματικού βάρους, ο περιορισμός πρόσληψης άλατος, η φυσιολογική πρόσληψη ασβεστίου, η αύξηση των προσλαμβανόμενων υγρών (2.5-3 lt /24h), ώστε να επιτευχθεί παραγωγή ούρων περισσότερα από 2 lt/24h, η ισορροπημένη δίαιτα με σταθερή ποσότητα βιταμινών, η δίαιτα πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και φυτικές ίνες και πτωχή σε ζωικές πρωτεΐνες και τέλος, ο περιορισμός στην κατανάλωση σοκολάτας, κακάο, Coca-Cola, φράουλας, σπανακιού, σόγιας, καρυδιών.
Το αίσθημα ότι δεν αδειάσατε μετά την ούρηση είναι ένα παθολογικό σύμπτωμα και θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ουρολόγο σας. Οι αιτίες είναι πολλές και ο γιατρός σας θα σας υποβάλει σε διάφορες εξετάσεις προκειμένου να διερευνήσει το αίτιο και να σας δώσει την κατάλληλη θεραπεία. Σημαντικότερα αίτια είναι η ανατομική ή λειτουργική απόφραξη της ουρήθρας και η υπολειτουργική ουροδόχος κύστη.
Η συνεχής απώλεια ούρων (συνεχής ακράτεια) είναι μια παθολογική κατάσταση. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ουρολόγο, ο οποίος θα διερευνήσει αν η κατάσταση αυτή οφείλεται σε κάποια ανατομική ανωμαλία, όπως η ύπαρξη ενός κυστεοκολπικού συριγγίου ή η ύπαρξη έκτοπου ουρητήρα.
Συνήθως οι γυναίκες που έχουν ιστορικό με πολλούς και εργώδεις τοκετούς αναπτύσσουν ακράτεια ούρων προσπάθειας, δηλαδή ακράτεια που εμφανίζεται κατά στιγμές και όχι συνέχεια κατά την άρση βάρους, σε έντονο βήχα ή φτέρνισμα και σε έντονη σωματική κόπωση. Ο γιατρός σας θα σας δώσει συμβουλές και φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της, ενώ σε ανθεκτικές περιπτώσεις θα συστήσει κάποια χειρουργική επέμβαση, συχνότερη των οποίων είναι η τοποθέτηση ταινίας ελεύθερης τάσης στην ουρήθρα.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι όταν εμφανίζονται συμπτώματα από την ουροδόχο κύστη, δεν είναι πάντα συμπτώματα που οφείλονται σε ουρολοίμωξη. Για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ουρολόγο, ο οποίος θα σας εξετάσει κλινικά και θα σας υποβάλλει σε κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις προκειμένου να διαγνώσει το αίτιο της συμπτωματολογίας. Έτσι, για παράδειγμα κάποιες φορές, ειδικά στις γυναίκες, η συχνουρία, η νυκτουρία και το αίσθημα πόνου κατά την ούρηση μπορεί να μην οφείλονται σε ουρολοίμωξη, αλλά να οφείλονται σε μια κατάσταση που ονομάζεται διάμεση κυστίτιδα (ή αλλιώς σύνδρομο επώδυνης κύστης). Η νόσος αυτή πρέπει να διαγνωστεί από τον γιατρό σας και να σας χορηγηθεί ειδική θεραπεία, καθώς οι αντιβιώσεις είναι μη αποτελεσματικές, ενώ επιπλέον θα σας συσταθεί και κάποιος περαιτέρω έλεγχος από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων.
Ο ξαφνικός πόνος στον όρχη, είτε συνοδεύεται με οίδημα (πρήξιμο), είτε όχι, αποτελεί μια επείγουσα κατάσταση, για αυτό πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε όσο πιο γρήγορα γίνεται τον ουρολόγο σας. Υπάρχουν διάφορες αιτίες που προκαλούν οξύ πόνο στον όρχη, όμως η σημαντικότερη αιτία που πρέπει να αποκλειστεί είναι η συστροφή του όρχεως, μια κατάσταση η οποία προκαλεί διακοπή της αιμάτωσης του όρχη, καταλήγοντας σε μόνιμη βλάβη αυτού. Σε υποψία συστροφής όρχεως, ο ουρολόγος σας θα σας οδηγήσει άμεσα στο χειρουργείο, προκειμένου να ανατάξει την αιμάτωση του όρχεως και να σώσει τον όρχη.
Οι τρεις κυριότερες επιπλοκές του χειρουργείου είναι η αιμορραγία κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, η ακράτεια και η στυτική δυσλειτουργία μετά την επέμβαση. Με τη χρήση των νέων τεχνικών, όπως η ρομποτική προστατεκτομή, λόγω των πλεονεκτημάτων που προσφέρει το ρομπότ, φαίνεται ότι η αιμορραγία είναι λιγότερη, μειώνοντας αρκετά το ποσοστό των μεταγγίσεων σε σχέση με την ανοικτή προστατεκτομή, ενώ επίσης επιτυγχάνεται καλύτερη διατήρηση των νεύρων της στύσης και πιο σταθερή αναστόμωση της ουρήθρας με την ουροδόχο κύστη.
Η στένωση της πυελοουρητηρικής συμβολής είναι μια εκ γενετής συνήθως κατάσταση που εμποδίζει την ροή των ούρων από το νεφρό στον ουρητήρα. Συνήθως είναι ασυμπτωματική κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Το συχνότερο κλινικό σύμπτωμα που εμφανίζεται είναι ο κολικοειδής πόνος στην οσφύ, ειδικά όταν πιείτε μεγάλη ποσότητα υγρών. Η αποκατάσταση της είναι χειρουργική και επιβάλλεται όταν η συμπτωματολογία είναι έντονη, ή όταν εμφανιστούν επιπλοκές, όπως πέτρες στο νεφρό, υποτροπές πυελονεφρίτιδας, αρτηριακή υπέρταση, μείωση της νεφρικής λειτουργίας συγκριτικά με τον άλλο νεφρό (<35-40%) όπως φαίνεται στο σπινθηρογράφημα νεφρών, και έκπτωση της λειτουργίας του νεφρού >10% συγκριτικά με προηγούμενο σπινθηρογράφημα.
Η κατάσταση αυτή καλείται νυκτερινή ενούρηση. Θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ουρολόγο, ο οποίος θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό και θα καταλάβει αν υποκρύπτονται και άλλα ουρολογικά συμπτώματα, αν υποκρύπτεται κάποιο ψυχολογικό ή οργανικό υπόβαθρο και τέλος αν πρόκειται για αμιγώς πρωτοπαθής μονοσυμπτωματική ενούρηση. Στην τελευταία περίπτωση, που είναι και η πιο συχνή, θα σας διδάξει τεχνικές αντιμετώπισης της μονοσυμπτωματικής ενούρησης, όπως η τεχνική ξυπνήματος με το ρολόι, ενώ σε πιο ανθεκτικές καταστάσεις θα χορηγήσει ένα φάρμακο που καλείται δεσμοπρεσσίνη. Σημαντικό όμως είναι ο αποκλεισμός οργανικών αιτιών που προκαλούν νυκτερινή ενούρηση, όπως ο άποιος διαβήτης.
Θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ουρολόγο ο οποίος θα διαφοροδιαγνώσει αν η φίμωση που έχει το παιδί σας είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Αυτό έχει σημασία για τη σωστή αντιμετώπιση του παιδιού σας. Και αυτό γιατί σε περίπτωση που η φίμωση είναι πρωτοπαθής και χωρίς υποτροπές βαλανοποσθίτιδας, ο γιατρός σας θα σας χορηγήσει μια τοπική κρέμα και θα σας συμβουλέψει να μην προβείτε σε καμία χειρουργική πράξη, πριν τη συμπλήρωση των 7-8 ετών ζωής του παιδιού σας. Σε περίπτωση όμως που υπάρχει δευτεροπαθής φίμωση, τότε μετά το 2ο χρόνο ζωής του παιδιού, επεμβαίνουμε χειρουργικά και αποκαθιστούμε τη φίμωση με μια επέμβαση που λέγεται περιτομή.
Γενικά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αποτελεί λανθασμένη τακτική η συνήθης προσπάθεια αποκάλυψης της βαλάνου σε περίπτωση φίμωσης, καθώς οι μικροτραυματισμοί που δημιουργούνται προκαλούν ανάπτυξη περισσότερης ουλής. Τέλος, συνήθως οι φιμώσεις της παιδικής ηλικίας υποχωρούν με την αύξηση της ηλικίας και έτσι, ενώ 1/2 παιδιά παρουσιάζει φίμωση σε ηλικία 1 έτους, μόνο το 1/12 συνεχίζει να παρουσιάζει φίμωση σε ηλικία των 7 ετών. Για αυτούς τους λόγους μην επιχειρείτε μόνοι σας να αποκαλύψετε τη βάλανο.
Η κατάσταση αυτή οφείλεται συνήθως σε μία νόσο του πέους που καλείται νόσος του Peyronie. Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία, λόγω φλεγμονώδους αντίδρασης, αναπτύσσεται μια ουλώδης πλάκα στα περιβλήματα του πέους, η οποία μπορεί να προκαλέσει στυτική δυσλειτουργία. Για αυτό το λόγο επιβάλλεται η επίσκεψή σας σε έναν ουρολόγο-ανδρολόγο, ο οποίος θα διαγνώσει τη νόσο, θα σας κάνει Triplex του πέους για να εκτιμήσει τη νόσο, και ανάλογα θα σας χορηγήσει φαρμακευτική αγωγή ή θα σας συστήσει χειρουργική παρέμβαση.
Το κάπνισμα θωρείται η σημαντικότερη αιτία πρόκλησης καρκίνου της ουροδόχου κύστεως. Ευθύνεται σε ένα ποσοστό 50-65% και είναι ο σημαντικότερος παράγοντας επανεμφάνισης καρκίνου της κύστεως μετά από αφαίρεση του όγκου. Μάλιστα, η διακοπή του καπνίσματος φαίνεται ότι προστατεύει κατά 40% στην εμφάνιση καρκίνου της ουροδόχου κύστεως. Ως εκ τούτου, ο γιατρός σας έχει απόλυτα δίκιο στο να σας πιέζει να διακόψετε το κάπνισμα.
Τα συμπτώματα αυτά αναφέρονται ως επιτακτική ακράτεια. Τα αίτια της μπορεί να είναι νευρολογικά ή μη νευρολογικά. Θα πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό σας προκειμένου με κατάλληλες εξετάσεις να εντοπίσει το αίτιο της επιτακτικότητας. Υπάρχουν τα κατάλληλα φάρμακα που μπορεί να σας βοηθήσουν στο να δώσετε λύση το πρόβλημα σας.
Η εμφάνιση αίματος στα ούρα (αιματουρία) είναι ένα σημαντικό παθολογικό γεγονός. Απαιτείται η επίσκεψη σε ουρολόγο από την πρώτη κιόλας φορά που το είδατε στα ούρα σας. Πολλές φορές τα ούρα καθαρίζουν μόνα τους από το αίμα, όμως κάνοντας μια εξέταση ούρων θα δείτε ότι το αίμα συνεχίζει να υπάρχει, απλά δεν το βλέπει ο ασθενής.
Οι αιτίες αιματουρίας είναι πολλές και μπορεί να εντοπίζονται σε οποιοδήποτε όργανο του ουροποιητικού συστήματος, όπως στους νεφρούς, ουρητήρες, ουροδόχο κύστη και προστάτη. Ο γιατρός σας θα σας υποβάλει σε μια σειρά εξετάσεων προκειμένου να βρει το αίτιο της αιματουρίας, κυριότερες των οποίων είναι η κυστεοσκόπηση και η αξονική τομογραφία.
Η βιοψία του προστάτη θεωρείται μια ενοχλητική, αλλά ελάχιστα επώδυνη εξέταση, εφόσον αυτή πραγματοποιηθεί με τοπική αναισθησία και νέας γενιάς μηχανήματα υπερηχοτομογραφίας που φέρουν λεπτές κεφαλές διορθικού υπερήχου. Ο ασθενής αισθάνεται μεγαλύτερη ενόχληση όταν είναι στρεσαρισμένος και σφίγγεται, για αυτό το λόγο δε χρειάζεται να είστε καθόλου στρεσαρισμένοι την ώρα της εξέτασης.
Θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ουρολόγο σας, ο οποίος θα διερευνήσει αν κρύβεται κάποια οργανική αιτία που προκαλεί τις υποτροπές. Σε περίπτωση που όλα είναι φυσιολογικά, τότε αυτό που έχετε να κάνετε είναι να πίνετε πολλά υγρά (2-3 lt υγρών/ημέρα), να μην κρατάτε τα ούρα σας, να τρώτε φρούτα και λαχανικά που περιέχουν βιταμίνη C και να πλένεστε μετά από κάθε σεξουαλική επαφή. Τέλος, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να λαμβάνεται προληπτικά μικρές δόσεις αντιβιοτικής αγωγής, σκευάσματα που περιέχουν βατόμουρο και διάφορα προβιοτικά σκευάσματα.
Η βιοψία του νεφρού είναι μια επεμβατική πράξη ρουτίνας που γίνεται με τοπική αναισθησία. Δεδομένου όμως ότι το 10-20% των βιοψιών του νεφρού είναι ψευδώς αρνητικές, η βιοψία του νεφρού δεν ενδείκνυται γενικώς πριν τη χειρουργική θεραπεία, αφού παράλληλα συνοδεύεται από επιπλοκές διασποράς ή/και αιμορραγίας.
Σε βιοψία νεφρού θα προβούμε σε ασθενείς που δεν είμαστε σίγουροι για τα χαρακτηριστικά του όγκου (καλοήθης ή κακοήθης), σε ασθενείς με υποψία καλοηθών όγκων, ειδικά όταν είναι πολλαπλοί ή εντοπίζονται και στους δυο νεφρούς όπου μπορούμε να ακολουθήσουμε πιο συντηρητική θεραπεία, σε ασθενείς με πολλαπλούς όγκους που πιστεύουμε ότι προέρχονται από μεταστάσεις ή που δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν χειρουργικά, σε όγκο που ομοιάζει με λέμφωμα, ή τέλος όταν σκοπεύουμε να εφαρμόσουμε τις νέες τεχνικές της κρυοθεραπείας ή ραδιοσυχνότητας του όγκου.
Η κατάλληλη θεραπεία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία του ασθενή, το στάδιο της νόσου και η γενική κατάσταση του ασθενούς. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θεραπείας της νόσου, όπως η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία της περιοχής και η ορμονοθεραπεία. Επιλογές επίσης, αποτελούν η προσεκτική παρακολούθηση του ασθενή μέχρι να εμφανίσει συμπτώματα και η τότε παρέμβαση, όπως επίσης και η ενεργός παρακολούθηση, δηλαδή η πιο εντατική παρακολούθηση του ασθενή. Οι μελέτες δείχνουν πως τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με την χειρουργική επέμβαση, για αυτό οποτεδήποτε είναι εφικτό συστήνεται να πραγματοποιείται χειρουργείο.
Η χρόνια προστατίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή του προστάτη που προκαλεί δυσάρεστη συμπτωματολογία. Κλινικά εκδηλώνεται με πόνο ή καύσο κατά την ούρηση, αίσθημα βάρους ή βύθιου πόνου στον προστάτη, στους όρχεις ή στο περίνεο, δυσκολία στην έναρξη και ροή των ούρων, συχνουρία ή/και στυτική δυσλειτουργία. Τα συμπτώματα αυτά διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες και επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η αιτιολογία μπορεί να είναι είτε μικροβιακή, είτε φλεγμονώδης μη μικροβιακή, είτε τέλος μη φλεγμονώδης και μη μικροβιακή. Ο γιατρός σας θα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις προκειμένου να βρει το αίτιο της προστατίτιδας και θα σας συστήσει την κατάλληλη θεραπεία.
Πολύ συχνά, ένας ασθενής που ταλαιπωρείται με το να ξυπνά το βράδυ πολλές φορές για να ουρήσει, αντανακλαστικά σταματάει να πίνει υγρά πολλές ώρες πριν κοιμηθεί. Αυτό δεν είναι η σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος σας. Το πρόβλημα σας θα πρέπει να διερευνηθεί από έναν ουρολόγο, ώστε να βρεθεί η αιτία της έγερσης σας το βραδύ, αιτία που στο μεγαλύτερο ποσοστό δεν είναι ότι ήπιατε πολύ νερό. Επιπλέον, τα υγρά είναι σημαντικά για τη βιολογική σας λειτουργία, επομένως ο περιορισμός λήψης υγρών κάτω από 1.5 λίτρο/ημέρα, μπορεί να οδηγήσει σε παθολογικές καταστάσεις, όπως η επιβάρυνση της νεφρικής σας λειτουργίας και η αφυδάτωση.
Η έγερση τη νύκτα για να ουρήσετε δεν είναι φυσιολογική κατάσταση. Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ουρολόγο σας, ο οποίος με την κλινική εξέταση, το ιστορικό και με κάποιες εξετάσεις που θα σας υποβάλει, όπως η εξέταση ούρων, το ημερολόγιο ούρησης, η ουροροομετρία και το υπερηχογράφημα νεφρών, κύστεως και προστάτη, θα σας δώσει μια απάντηση για την αιτία που σας ξυπνά το βράδυ να ουρείτε. Σημαντικό για το γιατρό σας είναι να ξεχωρίσει με τις εξετάσεις αν πάσχετε από νυκτουρία ή νυκτερινή πολυουρία, ώστε να σας δώσει τη κατάλληλη αγωγή.
Οι κύριες εξετάσεις στις οποίες πρέπει να σας υποβάλλει ο γιατρό σας είναι η μέτρηση του PSA και η δακτυλική εξέταση του προστάτη.
Σε περίπτωση που μετά από αυτές τις εξετάσεις υπάρχει υποψία καρκίνου, τότε ο γιατρός σας θα σας συστήσει να κάνετε βιοψία προστάτη.
Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η αιμοσπερμία, η εμφάνιση δηλαδή αίματος στο σπέρμα.
Άλλες επιπλοκές είναι η αιματουρία, η αιμορραγία εκ του ορθού, ο πυρετός, η επίσχεση ούρων και η φλεγμονή της επιδιδυμίδας. Ο ουρολόγος σας θα σας ενημερώσει για όλες τις πιθανές επιπλοκές.
Θα υποψιαστείτε ότι υπάρχει πρόβλημα όταν η ούρηση σας δεν είναι φυσιολογική. Συμπτώματα μη φυσιολογικής ούρησης είναι η δυσκολία στο να ξεκινήσετε την ούρηση σας, η ούρηση με διακοπές, αν τα ούρα βγαίνουν με μειωμένη δύναμη, αν αισθάνεστε ότι μετά την ούρηση δεν αδειάσατε και ότι μετά από λίγο θέλετε να ξαναουρήσετε, αν ουρείτε συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν ξυπνάτε στον ύπνο σας για να ουρήσετε τη νύκτα, ή αν σας πιάνει ξαφνική επιθυμία (έπειξη) να ουρήσετε. Τότε είναι πιθανό να έχετε πρόβλημα με τον προστάτη σας και θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ουρολόγο προκειμένου να διερευνήσει το αίτιο διαταραχής της ούρησης σας.
Η μέτρηση του PSA θα πρέπει να ξεκινάει σε ηλικία > 40 ετών. Αν η τιμή του PSA είναι <1ng/ml για 8 έτη τότε θα πρέπει να σταματάει.
Επίσης, θα πρέπει να σταματήσει αν η ηλικία είναι >75 ετών και η τιμή του PSA<3ng/ml.
Οι ανωτέρω οδηγίες ισχύουν για άτομα χωρίς συμπτωματολογία από τον προστάτη.
Σε περίπτωση που υπάρχει συμπτωματολογία ή σε περίπτωση που υπάρχει κληρονομικό ιστορικό με καρκίνο του προστάτη, τότε οι μετρήσεις θα πρέπει να είναι πιο αυστηρές.
Το PSA είναι μια γλυκοπρωτεΐνη που παράγεται από τα επιθηλιακά κύτταρα των προστατικών αδενίων, κυρίως της μεταβατικής ζώνης και έχει δράση πρωτεάσης με σκοπό να ρευστοποιήσει το σπέρμα και να απελευθερωθούν τα σπερματοζωάρια.
Στα καρκινικά κύτταρα υπάρχει αυξημένη πρωτεολυτική δραστηριότητα και επακόλουθη καταστροφή της βασικής μεμβράνης των αδενίων με αποτέλεσμα την έξοδο PSA από τα επιθηλιακά κύτταρα των αδενίων στη κυκλοφορία. Έτσι με μια απλή εξέταση αίματος μπορούμε να μετρήσουμε το PSA του οργανισμού και να τεθεί υποψία για το αν υπάρχει καρκίνος προστάτη ή όχι.
Στη μέτρηση του PSA δεν υπάρχει ξεκάθαρο ανώτερο φυσιολογικό όριο, αλλά μια τιμή <2-3 ng/ml συχνά θεωρείται φυσιολογική.
Θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ουρολόγο σας, ο οποίος μέσα από την κλινική εξέταση και το ιστορικό πιθανόν να σας συστήσει να κάνετε βιοψία προστάτη. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αύξηση PSA δεν παρατηρούμε μόνο σε καρκίνο του προστάτη, αλλά υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που το αυξάνουν. Τέτοιες μπορεί να είναι η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη, οι φλεγμονές του προστάτη, προηγηθείς ενδοσκοπικοί χειρισμοί ή καθετηριασμός της κύστης, η βιοψία προστάτη και η πρόσφατη με τη μέτρηση του PSA εκσπερμάτιση.
